Conjugaison du verbe italien BRAVARE
Nom des temps : français | italien - Traduction française : réprimander
Indicatif
Présent
io bravotu bravi
lui brava
noi braviamo
voi bravate
loro bravano
Passé composé
io ho bravatotu hai bravato
lui ha bravato
noi abbiamo bravato
voi avete bravato
loro hanno bravato
Imparfait
io bravavotu bravavi
lui bravava
noi bravavamo
voi bravavate
loro bravavano
Plus-que-parfait
io avevo bravatotu avevi bravato
lui aveva bravato
noi avevamo bravato
voi avevate bravato
loro avevano bravato
Passé simple
io bravaitu bravasti
lui bravò
noi bravammo
voi bravaste
loro bravarono
Passé antérieur
io ebbi bravatotu avesti bravato
lui ebbe bravato
noi avemmo bravato
voi aveste bravato
loro ebbero bravato
Futur simple
io braveròtu braverai
lui braverà
noi braveremo
voi braverete
loro braveranno
Futur antérieur
io avrò bravatotu avrai bravato
lui avrà bravato
noi avremo bravato
voi avrete bravato
loro avranno bravato
Subjonctif
Présent
che io braviche tu bravi
che lui bravi
che noi braviamo
che voi braviate
che loro bravino
Passé
che io abbia bravatoche tu abbia bravato
che lui abbia bravato
che noi abbiamo bravato
che voi abbiate bravato
che loro abbiano bravato
Imparfait
che io bravassiche tu bravassi
che lui bravasse
che noi bravassimo
che voi bravaste
che loro bravassero
Plus-que-parfait
che io avessi bravatoche tu avessi bravato
che lui avesse bravato
che noi avessimo bravato
che voi aveste bravato
che loro avessero bravato
Impératif
Présent
-brava
bravi
braviamo
bravate
bravino
Conditionnel
Présent
io bravereitu braveresti
lui braverebbe
noi braveremmo
voi bravereste
loro braverebbero
Passé
io avrei bravatotu avresti bravato
lui avrebbe bravato
noi avremmo bravato
voi avreste bravato
loro avrebbero bravato
Infinitif
Présent
bravarePassé
aver bravatoGérondif
Présent
bravandoPassé
avendo bravatoParticipe
Présent
bravantebravanti
Passé
bravatobravati
bravata
bravate
Règle du verbe bravare
Terminaison générale des verbes en -are. Il s'agit d'un verbe régulier auquel on ajoute simplement la terminaison qui convient.
Cette conjugaison a trois exceptions : andare, dare et stare.
Particularités orthographiques les plus importantes :
- Les verbes en -care/-gare prennent un -h- devant les terminaisons commençant par -i- et -e- au présent, futur et conditionnel.
- Les verbes en -ciare/giare perdent le -i- et -e- du radical devant les terminaisons commençant par -e-/-i-.
- Les verbes en -iare peuvent garder ou perdre le -i- du radical devant une terminaison commençant par -i-.