Konjugation des italienischen Verbs OPPRIMERE
Indikativ
Präsens
io oppr
imotu oppr
imilui oppr
imenoi oppr
imiamovoi oppr
imeteloro oppr
imonoPerfekt
io ho oppr
essotu hai oppr
essolui ha oppr
essonoi abbiamo oppr
essovoi avete oppr
essoloro hanno oppr
essoImperfekt
io oppr
imevotu oppr
imevilui oppr
imevanoi oppr
imevamovoi oppr
imevateloro oppr
imevanoPlusquamperfekt
io avevo oppr
essotu avevi oppr
essolui aveva oppr
essonoi avevamo oppr
essovoi avevate oppr
essoloro avevano oppr
essoPassato remoto
io oppr
essitu oppr
imestilui oppr
essenoi oppr
imemmovoi oppr
imesteloro oppr
esseroTrapassato remoto
io ebbi oppr
essotu avesti oppr
essolui ebbe oppr
essonoi avemmo oppr
essovoi aveste oppr
essoloro ebbero oppr
essoFutur
io oppr
imeròtu oppr
imerailui oppr
imerànoi oppr
imeremovoi oppr
imereteloro oppr
imerannoFutur perfekt
io avrò oppr
essotu avrai oppr
essolui avrà oppr
essonoi avremo oppr
essovoi avrete oppr
essoloro avranno oppr
essoKonjunktiv
Präsens
che io oppr
imache tu oppr
imache lui oppr
imache noi oppr
imiamoche voi oppr
imiateche loro oppr
imanoPerfekt
che io abbia oppr
essoche tu abbia oppr
essoche lui abbia oppr
essoche noi abbiamo oppr
essoche voi abbiate oppr
essoche loro abbiano oppr
essoImperfekt
che io oppr
imessiche tu oppr
imessiche lui oppr
imesseche noi oppr
imessimoche voi oppr
imesteche loro oppr
imesseroPlusquamperfekt
che io avessi oppr
essoche tu avessi oppr
essoche lui avesse oppr
essoche noi avessimo oppr
essoche voi aveste oppr
essoche loro avessero oppr
essoImperativ
Präsens
-
oppr
imioppr
imaoppr
imiamooppr
imeteoppr
imano
Bedingt
Präsens
io oppr
imereitu oppr
imerestilui oppr
imerebbenoi oppr
imeremmovoi oppr
imeresteloro oppr
imerebberoPerfekt
io avrei oppr
essotu avresti oppr
essolui avrebbe oppr
essonoi avremmo oppr
essovoi avreste oppr
essoloro avrebbero oppr
esso
Infinitiv
Gerundium
Partizip
Präsens
oppr
ienteoppr
ientiPerfekt
oppr
essooppr
essioppr
essaoppr
esse